gırın

Karachay-Balkar—Turkish Dictionary (Nevruz, 1991)

gırın

kof, oyuk, içi boş, kovuk. ~ kab: içi oyuk kabak, suv ~: su kabağı, ağaçnı ~ı: ağacın kovuğu, ~ terek: kof ağaç.

Last searches:

• apiyet,
• tabesiz,
• wekillik,
• Amel,
• büllur,
• ormok,
• kalaa,
• yanında,
• yamamak,
• tabağa,
• Oorsok,
• yaratmaq,
• Beyt,
• kuzatuvchi,
• Kontrolör,
• papaq,
• tazartmaq,
• Hava,
• FIN,
• Zıt,
• baba,
• gırın