elves
English—Turkish Dictionary (FreeDict, 2017)
elves /ˌɛdʒuːkˈeɪʃən/
1. (çoğ.), (bak.) elf.
Last searches:
- ýazyk,
- garson,
- mənəvi,
- dərkar,
- Para,
- güzar,
- Məsləhət,
- katak,
- Canan,
- çaxşak,
- bilin,
- Nesil,
- darıla,
- stanok,
- Sın,
- bitim,
- bisat,
- ko'rshapalak,
- eýläk,
- bañgi,
- gizir,
- elves