turklehceleri.org

düngün

Explanatory Azerbaijani Dictionary (Orucovun, 2006)

düngün

(=dünügün) zərf, klas. Gecə-gündüz, daima. Düngün fəraqindən gözüm yaş tökərü qan axıdar. Nəsimi. Əmma dünükün fəğan edərdi; Xunabi-cigər rəvan edərdi. Füzuli.


Last searches: