dönele
Karachay-Balkar—Turkish Dictionary (Nevruz, 1991)
dönele
bk. alam kâinat, evren.
Last searches:
- bəbir,
- dayıma,
- kishnamoq,
- yolka,
- sıpharmak,
- kaça,
- corpus,
- weaken,
- tayanchiq,
- agsak,
- süyeksayak,
- sisli,
- əlvida,
- ürgee,
- shchit,
- olurakay,
- vedomost,
- selinlemek,
- tirandoz,
- tayturmak,
- çaphıç,
- dönele