distinctive

English—Turkish Dictionary (FreeDict, 2017)

distinctive /dˈɪskɔːs/

1. ayıran, ayırt eden, tefrik ve temyiz eden
2. özellik belirten. disnctively ayırt ederek, farklı bir şekilde. distinctiveness ayırt edici özellik.

English—Turkish Dictionary (Anonymous)

distinctive

diğerlerinden ayrı
ayıran
özel

Last searches:

• qəbahət,
• parka,
• qaloq,
• kirşan,
• löyün,
• töwrat,
• psikiyatri,
• hojalyk,
• affix,
• Yoldaş,
• ağrımak,
• mehmon,
• cülgüç,
• gazli,
• nopar,
• Kasal,
• maliyyət,
• özözünə,
• çorly,
• Paxmoq,
• ýekemen,
• distinctive