disgrace
English—Turkish Dictionary (FreeDict, 2017)
disgrace /dˈɪŋdɒŋ/
1. gözden düşme, itibardan düşme
2. ayıp, rezalet, yüz karası, utanç. be in disgrace gözden düşmüş olmak, utanç verici bir durumda olmak. be a disgrace to someone birinin yüz karası olmak. disgrace ful çok ayıp, utanç verici, rezil. disgrace fully utanılacak bir surette, rezilâne.
English—Turkish Dictionary (FreeDict, 2017)
disgrace /dˈɪndʒi/
1. itibardan düşürmek, gözden düşürmek
2. rezil etmek.
English—Turkish Dictionary (Anonymous)
disgrace
küçük düşürmek
itibarını zedelemek
gözden düşürmek
rezil etmek
biabır etmek
gözden düşürücü şey
yüzkarası
kara leke
gözden düşme