cırtmak
Karachay-Balkar—Turkish Dictionary (Nevruz, 1991)
cırtmak
yırtmak, yolmak, koparmak. Cırtıb atmak: yırtıp atmak, çaçın-başın ~: saçını başını yolmak, hans ~: ot yolmak, könçegimi cırtdım: pantalonumu yırttım, alma ~: elma koparmak, cırtıb boşamak: yolup bitirmek, yırtıp bitirmek.