cırtmak

Karachay-Balkar—Turkish Dictionary (Nevruz, 1991)

cırtmak

yırtmak, yolmak, koparmak. Cırtıb atmak: yırtıp atmak, çaçın-başın ~: saçını başını yolmak, hans ~: ot yolmak, könçegimi cırtdım: pantalonumu yırttım, alma ~: elma koparmak, cırtıb boşamak: yolup bitirmek, yırtıp bitirmek.

Last searches:

• bukdurmak,
• substantiate,
• sekendiz,
• eslatish,
• Saxta,
• bordo,
• oruç,
• tayga,
• imlemek,
• knapweed,
• quz,
• boyadılma,
• konsomasyon,
• genetic,
• eşta,
• pılan,
• plating,
• acımasız,
• mefkûre,
• cırmalamak,
• kolka,
• cırtmak