circumstance

English—Turkish Dictionary (FreeDict, 2017)

circumstance /kɹˈəʊmiəm/

1. hal, durum, keyfiyet, şart, vaziyet
2. vaka, olay
3. teferruat, ayrıntı. Circumstances aIter the case Olaylar kararları değiştirir. under no circumstances hiç bir surette. under the circumstances bu şartlar altında. pomp and circumstance debdebe ve tantana.

English—Turkish Dictionary (Anonymous)

circumstance

durum
koşul

Last searches:

• kodoy,
• çekirge,
• karaağaç,
• set,
• salınma,
• otağ,
• yapon,
• ağıçı,
• bulan,
• meder,
• dülek,
• alak,
• eger,
• nisbətən,
• çilte,
• cırmaç,
• karıluu,
• sifilis,
• Ildam,
• şeyh,
• atgamak,
• circumstance