buss

English—Turkish Dictionary (FreeDict, 2017)

buss /bˈɜːbɒt/

1. (eski) ve (leh.) öpücük, buse
2. öpmek.

Last searches:

• unabated,
• qanqımaq,
• sıkılmak,
• Saqqal,
• midel,
• sınlıg,
• chalchiq,
• ökje,
• müttəhim,
• Bilahare,
• şəhadətnamə,
• bukulu,
• hayvoniy,
• urunç,
• xurram,
• kejebe,
• çoxvariantlı,
• əğyar,
• beyil,
• təhrik,
• dikilgazyk,
• buss