burunñu

Karachay-Balkar—Turkish Dictionary (Nevruz, 1991)

burunñu

1. Önceki, evvelki. ~ cıl: önceki sene; 2. Eski, kadim, antik. ~ adetle: kadim adetler, ~ tille: antik diller, eski diller, ~ caşav: eski yaşam.

Last searches:

• Keyin,
• halhazır,
• Basta,
• moizə,
• bütö,
• tirilüü,
• mühürcü,
• jüre,
• kəsif,
• baglangy,
• Lütfen,
• Kuv,
• heartbeat,
• sizish,
• barlyk,
• minder,
• sığıv,
• sıfat,
• belbagh,
• taktı,
• keçim,
• burunñu