burgage

English—Turkish Dictionary (FreeDict, 2017)

burgage /bˈʊldəʊzə/

1. (eski), (huk.) birkaç çeşit gayri menkul mülk hakkı.

Last searches:

• kick,
• hamildarliq,
• tobe,
• diğer,
• taygan,
• olka,
• hamile,
• Ezberlemek,
• obonçu,
• hamkorlik,
• qir,
• mey,
• uruqcha,
• hamle,
• okka,
• hasy,
• hamm,
• tirnilimaq,
• kamatgan,
• kımdırmak,
• hamma,
• burgage