burgage

English—Turkish Dictionary (FreeDict, 2017)

burgage /bˈʊldəʊzə/

1. (eski), (huk.) birkaç çeşit gayri menkul mülk hakkı.

Last searches:

• täç,
• arazdaş,
• xərc,
• upward,
• tüzeşmek,
• tüttürmek,
• happa,
• karımsınmak,
• burdurma,
• ebli,
• tüýnük,
• Banmak,
• AQİWET,
• cibitmek,
• getirmek,
• erotica,
• berserk,
• dürtdürmek,
• yatık,
• toptancı,
• darışlıq,
• burgage