bitten

English—Turkish Dictionary (FreeDict, 2017)

bitten /baɪkwˈɒdɹeɪt/

1. (bak.) bite.

Last searches:

• imik,
• çykym,
• vakit,
• Teşvik,
• castık,
• Anımsamak,
• -gın,
• muss,
• kapar,
• duygu,
• aralandırmaq,
• koroche,
• sarıbaş,
• Bulamaç,
• monand,
• məzəmmət,
• qongghuz,
• öksürük,
• sakır,
• umuz,
• tsirkul,
• bitten