bitdirmek

Karachay-Balkar—Turkish Dictionary (Nevruz, 1991)

bitdirmek

1. Bitirmek, tüketmek, sona erdirmek; 2. Yetiştirmek, üretmek, bittirmek. İşni bitdirip keldile: işi bitirip geldiler, bu kıyın iş sanlarımı bitdirdi: bu zor iş azalarımı tüketti; cıl sayın gardoş bitdirebiz: her yıl patates yetiştiriyoruz.

Last searches:

• yasmin,
• otçöp,
• Mamur,
• töwwir,
• çavuş,
• ötünç,
• gahgir,
• behest,
• naziklənmək,
• tarıgçı,
• yazuk,
• cavidan,
• hurdahaş,
• botugunay,
• fire,
• uchughdatmaq,
• dikkak,
• dərz,
• sorb,
• ý,
• chuvvos,
• bitdirmek