berivçü

Karachay-Balkar—Turkish Dictionary (Nevruz, 1991)

berivçü

verici, dağıtıcı, ihsanda bulunucu. ~ boluş (gr.): (e) hali, ismin (e) hali.

Last searches:

• enek,
• ağaz,
• yagan,
• buşulgan,
• tanıv,
• rejachi,
• Wish,
• sovuşma,
• colloq,
• nätmek,
• zamazkalamaq,
• tapka,
• cumuşa,
• agitation,
• tehlike,
• yorğa,
• kəklik,
• cırtdanboylu,
• AMEL,
• restoration,
• köfter,
• berivçü