berivçü

Karachay-Balkar—Turkish Dictionary (Nevruz, 1991)

berivçü

verici, dağıtıcı, ihsanda bulunucu. ~ boluş (gr.): (e) hali, ismin (e) hali.

Last searches:

• nasosçu,
• bürçe,
• ılsamak,
• atanlanmak,
• burqiramoq,
• tayrañdat,
• çırmanmaq,
• şıykı,
• qeddiqamet,
• Current,
• Mal-Qara,
• wrath,
• hut,
• tanımak,
• tuşlanmaq,
• Berek,
• oyğuz,
• alapörtü,
• burash,
• şuursuz,
• xulq,
• berivçü