belligerent

English—Turkish Dictionary (FreeDict, 2017)

belligerent /ɪnɡbˈɛleɪbə/

1. münakaşacı, kavgacı, dövüşken
2. cenkçi, harbe meyilli
3. muharip, harbe girmiş
4. harbe ait
5. harpte taraflardan birini teşkil eden devlet veya millet
6. bu devlet ordusunun mensubu.

English—Turkish Dictionary (Anonymous)

belligerent

(ülke) savaşmakta
savaş halinde
(insan) kavgacı

Last searches:

• may,
• instance,
• aduk,
• rather,
• Sırıtmak,
• şərtilik,
• aklanmak,
• Effect,
• yüzme,
• barliq,
• yörgemeç,
• transformasiya,
• ether,
• Tar,
• kene,
• organizer,
• nargilə,
• aroma,
• Harabalyk,
• problema,
• Arşiv,
• belligerent