belay

English—Turkish Dictionary (FreeDict, 2017)

belay /bɪɡˈaɪl/

1. (den.) halatı volta etmek
2. bağlamak. belaying pin (den.) armadora çeliği, bağlama direği.

English—Turkish Dictionary (Anonymous)

belay

suga etmek
volta etmek
sarıp bağlamak

Last searches:

• cörme,
• aylandırmaq,
• Recoil,
• proceed,
• izafə,
• depel,
• harman,
• tabor,
• gübre,
• molja,
• renklemek,
• kösö,
• böksör,
• ortaklaşa,
• ussumaq,
• editorial,
• künt,
• jadd,
• barğan,
• bəzəmə,
• amalsızlık,
• belay