belagat

Turkish—Tatar Dictionary (Ganiyev, 1998)

belagat

и. 1) матур һәм төзек сөйли белү, бәлагать иск.; 2) риторика, матур сөйләү гыйлеме

Last searches:

• Kee,
• Baca,
• tayıv,
• Öncül,
• əmmə,
• ogrılık,
• atızlamak,
• tamagirlik,
• shatlanmaq,
• betikutu,
• peso,
• bünövrə,
• cuñ,
• közleşmek,
• örgemchük,
• ayırıcı,
• tambıla,
• dövrəmə,
• təşəxxüs,
• oñmağan,
• PAÝHAS,
• belagat