ban
Turkish—Tatar Dictionary (Ganiyev, 1998)
ban
и. Венгрия һәм Хорватиядә эре феодал
Explanatory Azerbaijani Dictionary (Orucovun, 2006)
ban
I. is.
1. Arabanın təkərlərindən yuxarı olan hissəsi, qutusu, gövdəsi. Araba banı. – Araba cırıldamaqdan, ban cırıldayır. (Ata. sözü). // Eyni mənada avtomobildə.
2. Heyvanı qoşmaq üçün, arabanın qabağında olan ağac; yan dişlə.
3. Evin damı ilə tavanı arasında olan hissə.
4. Tüstü çıxmaq, təmiz hava gəlmək və işıq düşmək üçün keçmişdə kənd evlərinin damında açılan baca, dəlik.
II. is. Xoruz səsi, xoruz banlaması. Səhər tezdən ban səsinə ayıldım. – Eşidilən bir səs varsa, o da xoruz banları və köpəklərin səsi idi. M.S.Ordubadi. [Xəlil:] Xoruzların üçüncü banınadək söhbət elədik. Ə.Haqverdiyev. Xoruz banı... Dan ulduzu... Şəfəqli ürək; Vüqar ilə mən anıram ötən gəncliyi. S.Vurğun.
III. is. [ər.]
1. Misir söyüd ağacı.
2. məc. Ucaboylu, qamətli; biçimli.
English—Turkish Dictionary (FreeDict, 2017)
ban /bˈalət/
1. beyanname, tebliğ, bildiri
2. ortaçağda seferberlik ilanı. banns (çoğ.) nikâh ilânı, evlenme beyannamesi. publish the banns nikâh kâğıtlarını asmak, nikâhı ilân etmek.
English—Turkish Dictionary (FreeDict, 2017)
ban /bˈɔːlɹuːm/
1. Hırvat ve Slovanya valisi.
English—Turkish Dictionary (FreeDict, 2017)
ban /bˈɔːli/
1. yasaklamak, menetmek
2. (eski) lânetlemek, aforoz etmek
3. yasak, aforoz.
English—Turkish Dictionary (Anonymous)
ban
(özellikle yasa ile) yasaklamak
(on ile) yasak
yasaklama