askerçi

Karachay-Balkar—Turkish Dictionary (Nevruz, 1991)

askerçi

er, nefer, rütbesiz asker. Kazavatha sürülgen ~le: savaşa sürülen erler.

Last searches:

• ulağa,
• tekşöö,
• ehlileştirmek,
• gazyk,
• çalpañ,
• şiddət,
• Lütf,
• ýadawlyk,
• mətin,
• cadupitik,
• goril,
• tilesh,
• jola,
• eliglik,
• atil,
• tapdırmaq,
• letargik,
• televizyoncu,
• ranq,
• okla,
• Ortam,
• askerçi