askerçi

Karachay-Balkar—Turkish Dictionary (Nevruz, 1991)

askerçi

er, nefer, rütbesiz asker. Kazavatha sürülgen ~le: savaşa sürülen erler.

Last searches:

• davlatmand,
• ütmək,
• qığıldamaq,
• beziler,
• hissiyat,
• Spacing,
• çatlak,
• yashliq,
• balkh,
• ince,
• panjur,
• tedavül,
• iraq,
• tarifiy,
• kasıbfəndi,
• cövlan,
• Tahin,
• çıtlamak,
• kımbat,
• tokımak,
• qarshi,
• askerçi