Sıysız

Karachay-Balkar—Turkish Dictionary (Nevruz, 1991)

sıysız

adi, haysiyetsiz, değersiz, aşağı, aşağılık, basit, bayağı, pis, iğrenç. ~ adam: haysiyetsiz adam, ~ söz: basit söz, ~ bolmak: değerini kaybetmek, fena duruma düşmek, ~ körmek: aşağı görmek, ~ etmek: aşağılamak, kötülemek, ~ iş ete tebregendile: fena iş yapmaya başladılar, ~ tukum: adi sülâle, ~ caşağandan ese sıylı ölgen aşhıdı (as.): haysiyetsiz yaşamaktansa haysiyetli ölmek yeğdir.

Last searches:

• nuh,
• kirki,
• serrelmek,
• ko’r,
• ağıçı,
• ıskar,
• Gevşemek,
• doktor,
• yerfısdığı,
• nato,
• ilinmekçığana,
• derti,
• yesmin,
• yılga,
• tashlanmoq,
• tavadaşı,
• yakınlık,
• polad,
• cayavlay,
• capma,
• bedel,
• Sıysız