Kırdış

Karachay-Balkar—Turkish Dictionary (Nevruz, 1991)

kırdış

çimen, ot; saç. Caşil ~: yeşil çimen, ~ cer: çimenli arazi, ~ ösmegen cer: çimen bitmeyen yer, tögerekni ~ küçlegendi: çevreyi çimen sarmış, üynü başında ~ kozlağandı: evin çatısında çimen çıkmış; bu aman topurakda çaç bitmeydi: bu kötü toprakta ot bitmiyor.

Last searches:

• noshukurlik,
• şowly,
• şep,
• münbit,
• igiş,
• istil,
• nogul,
• Yagak,
• arip,
• shovul,
• Dura,
• iradəsizlik,
• distortion,
• transplant,
• haga,
• cream,
• taşalmak,
• Matan,
• qısqanmaq,
• ısıkçan,
• üf,
• Kırdış