Kamran

Explanatory Azerbaijani Dictionary (Orucovun, 2006)

kamran

sif. [fars.] klas. Kamına (arzusuna, muradına, məqsədinə) çatan; xoşbəxt, bəxtiyar. Rəvadı bunca çəkim firqətin, axir; Vüsal günləri, ey dust, kamran mən idim.. X.Natəvan. • Kamran etmək (eyləmək) – kamına (arzusuna, muradına, məqsədinə) çatdırmaq, xoşbəxt etmək. Kamran olmaq – kamına (arzusuna, muradına, məqsədinə) çatmaq, xoşbəxt olmaq. İnan, əlbəttə, bir zaman olacaq; Əhli-eşq onda kamran olacaq. A.Səhhət.

Last searches:

• ürpəşmək,
• zarımaq,
• peski,
• Nevruz,
• pasaj,
• üzerinde,
• yeganə,
• gulqand,
• buşluk,
• naýza,
• kırsal,
• yəl,
• ARA,
• Kardeş,
• diň,
• şist,
• fault,
• çetrek,
• hameş,
• qohum,
• məntəqə,
• Kamran