Carav

Karachay-Balkar—Turkish Dictionary (Nevruz, 1991)

carav

1. fayda, yarama, yarar, kâm, kâm alma. Kozuçuk sütden ~ etgendi: kuzucuk sütten kâm aldı, ~ etmek: kâm almak, faydalanmak, doymak. 2. ihtiyaç, iş. Kesi ~una aylanadı: kendi ihtiyacı için dolaşıyor, kesi ~una karaydı: kendi işine bakıyor.

Last searches:

• nishonlamoq,
• yükalan,
• kilitlemek,
• ýaman,
• osha,
• hadım,
• dolaşım,
• loxtay,
• kırtiş,
• harınlıq,
• ısık,
• bağlanmak,
• emina,
• pörşələmək,
• kineşke,
• çırkık,
• tola,
• qıçalamaq,
• kireň,
• detail,
• ötübkeçmək,
• Carav