turklehceleri.org

BİN

Turkish—Tatar Dictionary (Ganiyev, 1998)

bin

сан. 1) мең; 2) бик күп ◊ bin bir исәпсез күп; bin can ile дүрт куллап (бик теләп); bin derde deva һәр эшкә ярый торган; bin dereden su getirmek хисапсыз дәлил (сылтау) китерү; bin yaşa! мең яшә!

Comparative Turkic Languages Dictionary (Ercilasun, 1991)

bin

Türkiye Türkçesi: bin
Azerbaycan Türkçesi: miŋ
Başkurt Türkçesi: miŋ
Kazak Türkçesi: mıŋ
Kırgız Türkçesi: miŋ tümön
Özbek Türkçesi: ming
Tatar Türkçesi: miŋ
Türkmen Türkçesi: müŋ
Uygur Türkçesi: miŋ
Rusça: tıs'aça

English—Turkish Dictionary (FreeDict, 2017)

bin /bˈɪldʒ/

1. ambar, kömürlük, kutu, sandık
2. ambarlamak, kutuya veya sandığa koymak.

English—Turkish Dictionary (Anonymous)

bin

teneke
kutu
bidon
çöp kutusu
tımarhane

Uzbek—English Dictionary (Dirks, 2005)

bin

(Arabic) s. ibn.


Last searches: