əfəl
Azarbayjan Türkchisining Izahliq Lughiti (Orucovun, 2006)
əfəl
sif. dan. Əldən düşmüş, iş görə bilməyən, əlindən iş gəlməyən, ətalətli; maymaq. Əfəl adam. – [Koxa:] Bax, bu zatıqırıq, yaramaz, əfəl; Demək, əl qaldırıb sizə, divana? S.Rüstəm. [Nəcəfalı:] Hə, bala, elə bir kişinin mənim kimi əfəl nəticəsi var. B.Bayramov.