əfv
Azarbayjan Türkchisining Izahliq Lughiti (Orucovun, 2006)
əfv
is. [ər.] Günah və qüsurunu nəzərə almama, günah və təqsirindən keçmə, günahı bağışlama. [Yusif:] Əfvinlə sevinməz könül, əfsus; Zalım yenə zalımdır. H.Cavid. Şəfiqənin gülüşündə kin yox idi, bu gülüş bəlkə də əfv idi. Ə.Məmmədxanlı. • Əfv edərsiniz, əfv ediniz – bağışlayın, üzr istəyirəm. [Yaşlı kişi:] – Əfv edərsiniz, – dedim, – mən nabələd adamam, nəzirim nə qədər olacaq? S.Hüseyn; // bəzən nəzakətli etiraz yerində. Əfv edərsiniz, məsələ elə deyil. Əfv etmək – 1) günahından keçmək, təqsirini bağışlamaq. Sənin təqsirini əfv etmək olmaz. – Mehriban Zeynalı əfv etmək istəyirdi. Onu yenə sevə bilərdi. S.Hüseyn. Mən rica edirəm ki, bu dəfəlik bəy əfv eləsin. H.Nəzərli. Əfv etdim hər şeyi, əfv etdim sənə; O soyuq sözləri, o gülüşləri. R.Rza; 2) üzrlü saymaq. Məni əfv edin, sizi yola sala bilməyəcəyəm. Gecikdiyim üçün məni əfv edin. Əfv olunmaq – günahından, təqsirindən keçilmək, təqsiri bağışlanmaq. [Həsən:] İndi bəlkə əfv oluna biləsən. H.Nəzərli.
Azarbayjan Türkchisining Sinonimler Lughiti (Çakıroğlu, 2013)
əfv
bağışlama
{bağışlama}
Pamukkale Azarbayjan Türkchisi - Türkiye Türkchisi (A.D.T.ningki)
əfv
af