şeş

Azarbayjan Türkchisining Izahliq Lughiti (Orucovun, 2006)

şeş

I. is. [fars.] Altı. Dünən beş, bu gün şeş. (Məsəl). // Nərd oyununda. Çahar atdım, şeş gəldi. (Məsəl).

II. is. Top, tüfəng lüləsinin içindəki halqavari cızıqların hər biri; yiv, xır. Şeşi getmiş tüfəng.

Axir izdelgen sözler:

• sakıt,
• paraxot,
• müddəa,
• Odun,
• tizgen,
• big,
• huri,
• ilikli,
• mimesis,
• kakmak,
• qabaqcadan,
• andı,
• taazım,
• meyletmek,
• andlı,
• zəkalı,
• muzloq,
• samırtmak,
• mergen,
• tolto,
• ekipaj,
• şeş