şemhal

Türkmenche Izahliq Lughet (Kyýasowa, 2016)

şemhal

[şemha:l], at. Agzyndan ok salnyp, gapdalyndan pelte bilen ot berlip atylýan aýakly, uzak aralyga atýan gadymy tüpeň. Oglan derrew baryp, ýaňky atyň birine münüp, şemhaly boýnundan asyp, gylyjy biline baglady (“Türkmen halk ertekileri”).

Axir izdelgen sözler:

• suman,
• canlı,,
• yigirme,
• çetir,
• değişli,
• söleşmek,
• Frişka,
• torpaqarası,
• yorğalatma,
• statik,
• rangdor,
• Tutun,
• keñe,
• ikrar,
• Aysh,
• hekim,
• orucluq,
• best,
• toyoyun,
• müderris,
• simap,
• şemhal