şel

Türkmenche Izahliq Lughet (Kyýasowa, 2016)

şel

at. 1. Bedeniň bir agzasyny hereketden mahrum edýän kesel, ysmaz. 2. Şol kesel bilen kesellän adam. Yşkyňda daglar gazaýyn, Bolmasam şel, jigi-jigi (Seýdi).

Axir izdelgen sözler:

• aýrak,
• tushuncha,
• öyüz,
• palaq,
• danimarkalı,
• eruz,
• tögüdüm,
• buşmenlər,
• mezgil,
• goraglamak,
• palaz,
• oyğoo,
• söğüş,
• çöldöt,
• sezdir,
• uygotmoq,
• karaldım,
• kıymaK,
• palal,
• İbret,
• döletmen,
• şel