Şamar
Türkiye Türkchisi – Tiniq Türkche Lughiti (Kuleli, 2013)
şamar
[Köken: Kökeni belirsiz] Şaplak
Türkiye Türkchisi – Tatarche Lughet (Ganiyev, 1998)
şamar
и. яңакка сугу
ercilasun1991
şamar
Türkiye Türkçesi: şamar
Azerbaycan Türkçesi: şapalag
Başkurt Türkçesi: sıkä yaŋak
Kazak Türkçesi: şapalak
Kırgız Türkçesi: şapalak
Özbek Türkçesi: şapälàk
Tatar Türkçesi: çigä
Türkmen Türkçesi: şapbãt sarpık
Uygur Türkçesi: şapılak kaçat
Rusça: poşçöçina oplevⱨa
Türkmenche Izahliq Lughet (Kyýasowa, 2016)
şamar
[şa:ma:r], at, k.d. 1. Jadyly ertekilerde şekillendirilýän köp kelleli, uly hyýaly jandar; ýylanlaryň şasy. Şu gün şamar bilen söweş gurar men, Ölsem, eýe boluň siz läşe, begler! (Şabende). 2. göç.m. Ýogyn uzyn saç. Saçyňa örme ýaraşar, Saçlaryň şamar, Hatyja (Seýdi). Gara saçyň garly dagyň şamary, şol sebäpli boldum yşkyň bimary (Mätäji).