ısırmak
Türkiye Türkchisi – Tiniq Türkche Lughiti (Kuleli, 2013)
ısırmak
[Köken: Yerel] Dişlemek, Kapmak (hayvan)
Türkiye Türkchisi – Tatarche Lughet (Ganiyev, 1998)
ısırmak
ф. 1) тешләү, чәйнәү; dudak ısırmak иренне тешләү; kalemi ısırmak каләмне чәйнәү; 2) күч. яманлау, гайбәтен сөйләү
ercilasun1991
ısırmak
Türkiye Türkçesi: ısırmak
Azerbaycan Türkçesi: dişlämäk
Başkurt Türkçesi: tişläv
Kazak Türkçesi: tistev kabuv (köpek)
Kırgız Türkçesi: tiştȫ kabū (köpek)
Özbek Türkçesi: tişlämàk
Tatar Türkçesi: tişläv
Türkmen Türkçesi: dḯşlemek
Uygur Türkçesi: çişlimäk
Rusça: kusat'
Türkiye Tillar Diwani (TDK)
ısırmak
ısırmak, sokmak·I, 178; II, 329