İNMEK
Türkiye Türkchisi – Tiniq Türkche Lughiti (Kuleli, 2013)
inmek
[Köken: Yerel] Düşmek, Konmak, İnmek
Türkiye Türkchisi – Tatarche Lughet (Ganiyev, 1998)
inmek
ф. 1) төрле мәгъ. төшү; 2) (кунакханәгә) урнашу; 3) чигенү, кимү (су, шеш һ. б.); 4) иңү, чүгү
ercilasun1991
inmek
Türkiye Türkçesi: inmek
Azerbaycan Türkçesi: enmäk düşmäk
Başkurt Türkçesi: töşöv
Kazak Türkçesi: tüsüv konuv
Kırgız Türkçesi: tüşṻ
Özbek Türkçesi: tüşmàk inmàk
Tatar Türkçesi: töşü
Türkmen Türkçesi: ḯnmek düşmek
Uygur Türkçesi: çüşmäk
Rusça: spuskat's'a
Türkmenche Izahliq Lughet (Kyýasowa, 2016)
inmek
[i:nmek], işl. 1. Ýokardan aşak düşmek, eňmek, aşak eňip gaýtmak. Ýyldyz dagdan inen çeşme, Durlan-ha, gyzlar geleýdi (“Görogly”). 2. Ýokardan, belentlikden aşaklygyna pessaýlamak. Uçar pessaýlap inip ugrady. 3. göç.m. Bir ýere syrykmak, syrygyp gaýtmak. Onuň maňlaýyndan akýan der görejine indi (B. Kerbabaýew). 4. göç.m. Gelmek, ýagmak. Asly halal türkmen topragyna bu gün bereket indi (“Türkmenistan”). 5. gepl.d. Dogmak, dogulmak, dünýä inmek, eneden bolmak.
Türkiye Tillar Diwani (TDK)
inmek
inmek I, 169; II, 204; III, 61 bkz> ılmak