üzül

Qirghizche – Türkiye Türkchisi Lughiti (Yudahin)

üzül-

I: üzül-kesil yahut üzül-kesel; yahut üzüldü-kesildi: katiyetle; kesin olarak.


II, 1. kopmak, kesilmek, inkıtaa uğramak; sabahına üzülböy barat: dersine kaçırmadan devam ediyor; 2. ölmek, vefat etmek.

Axir izdelgen sözler:

• sağaltma,
• kafatası,
• desise,
• küpçök,
• cephe,
• paremiya,
• ilçi,
• göçürme,
• shirinturush,
• kerme,
• qitmir,
• əhali,
• nalat,
• Uçmak,
• yurdlu,
• ötükçü,
• dümbül,
• axe,
• uzsamak,
• serpaý,
• ariflik,
• üzül