üzvi
Azarbayjan Türkchisining Izahliq Lughiti (Orucovun, 2006)
üzvi
sif. [ər.]
1. Həyat prosesləri ilə səciyyələnən; canlı, orqanik. Üzvi aləm. Üzvi təbiət.
2. Heyvan və bitki orqanizmlərinin pozulması, çürüməsi nəticəsində əmələ gələn; belə çürümənin məhsulu olan. Üzvi gübrələr. • Üzvi kimya – kimyanın, karbonun başqa elementlərlə birləşməsini tədqiq edən şöbəsi.
3. məc. Bir şeyin əsil mahiyyətinə, əsasına aid olan, bir şeylə ayrılmaz surətdə bağlı olan; daxili. Üzvi bağlılıq. Nəzəriyyə ilə praktikanın üzvi birliyi.
4. Tamı, bütövü əmələ gətirən hissələrdən hər biri. Cümlənin baş üzvləri.
Azarbayjan Türkchisining Sinonimler Lughiti (Çakıroğlu, 2013)
üzvi
I. tərkibi
{terkibi}
II. daxili (əlaqə)
{dâhili (alaka)}
III. təbii, canlı
{tabii, canlı}