özözi

Türkmenche Izahliq Lughet (Kyýasowa, 2016)

öz-özi

[ö:z-ö:zü], çal. 1. Diňe özi, bir özi. Onuň öz-özi hiňlenýärdi. 2. Özbaşdak, başga güýjüň täsiri ýetmezden. Öz-özi işlemek.

Axir izdelgen sözler:

• şirin,
• fesih,
• keplimek,
• kepçe,
• MEKAN,
• şatlamak,
• çaynalğan,
• quvva,
• teminat,
• ıstılah,
• MANİ,
• saplantı,
• öllük,
• obrak,
• ajin,
• altinchi,
• sop,
• yo'g'on,
• çüyüt,
• ýabanylaşmak,
• belleşmek,
• özözi