öl
Türkiye Türkchisi – Tatarche Lughet (Ganiyev, 1998)
öl
и. 1) җир дымлылыгы, туфрак дымлылыгы; 2) дымлы җир, юеш туфрак
Qirghizche – Türkiye Türkchisi Lughiti (Yudahin)
öl
I, yaş,(nemli).
Qirghizche – Türkiye Türkchisi Lughiti (Yudahin)
öl-
Iı, ölmek; ölgüçö yahut ölgünçö yahut ölgüçüktü: 1) ölinciye kadar, adamakıllı; 2) ölüm yerine, ölmektense; ölgüçö karmaşamın: kıyasıya tutuşacağım; catıp ölgüçö atıp öl ats,: yatıp ölmektense, atıp öl! ; ölö- tala yahut ölgön-talğanda yahut öldüm-taldım değende: güç hal ile.
Türkmenche Izahliq Lughet (Kyýasowa, 2016)
öl
[ö:l], syp. 1. Tutuşlygyna yzgar çeken, suwy sarykmadyk, gury däl. Ol düýn-öňki kesilen öl üzüm çybyklaryny ýandak bilen garyp, gazanyň aşagyna dykýardy (A. Gowşudow). Öl ýer. Öl odun. Öl eşik. 2. göç.m. Iýmit, ýyly nahar, suw. Garraňda bogazyňa öl damdyrjak perzent gerek.
‣Öl etmek bir zada öl degirmek. Kitabyňy öl edipsiň. Bokurdagyndan öl ötmezlik (geçmezlik) hiç zat iýip bilmezlik. Bokurdagyndan öl ötmeýän ýaly hiç zat iýip-içmeýän ýaly (gaty hor adama aýdylýar). Ol bokurdagyndan öl ötmeýän ýaly, gaty hor görünýär.
Yaqutche—In'gilische Lughet (Straughn, 2006)
öl
n. exterior part of a carp
Yaqutche—In'gilische Lughet (Straughn, 2006)
öl-
v. to die; ölör- v. to kill, slay; ölört- v. to murder; ölbüt a. dead
Türkiye Tillar Diwani (TDK)
öl
ıslak, yaş, nem,I, 48, 338