çirik
Qirghizche – Türkiye Türkchisi Lughiti (Yudahin)
çirik
çürük, bozulmaya yüz tutmuş; çirik liberalizm : çürük libarelleşme.
Qarachay-Malqarche – Türkiye Türkchisi Lughiti (Nevruz, 1991)
çirik
1.Çürük, çürümüş, kokuşmuş, küf, küflenmiş, eskimiş. ~ tiş: çürük diş, ~ otunla: çürük odunlar, ~ kögetle: çürük meyveler, gırcın ~ bet alğandı: ekmek küf görünümü almış; 2. Gübreli yer, hümüslü yer (hayvanların yaz aylarında geceledikleri kuytu yerlerde biriken terslerin fermante olmasıyla çürük gübreye doymuş hümüslü bir toprak husule gelir, baharda buralarda gür bir ot yeşermesi olur, böyle yerlere de çirik adı verilir.