çars
Qarachay-Malqarche – Türkiye Türkchisi Lughiti (Nevruz, 1991)
çars
1. at yarışı, at koşusu, cirit, at koşturarak yapılan grup oyunu; 2. duman, toz duman, toz bulutu. ~ha barıv: atlı sporcuların yarışa girişmesi, ~ha barmak: yarışa başlamak, yarışmak, tozu dumana katarak yarışmak, men seni ~ha bardırırma (d) : ben senin tozunu silkelerim, ~da alçını el köredi (d): yarışta önde geleni halk görür; ocaknı tütünü arbaznı çarsdan aldırdı: ocağın dumanı avluyu dumana boğdu, cel boğannı ~dan aldırdı: rüzgâr her tarafı toz duman içinde bıraktı, tögeregim tuban boldu, ~boldu: etrafım duman oldu, toz oldu.