Üf

Qirghizche – Türkiye Türkchisi Lughiti (Yudahin)

üf

! (buradaki f yalnız iki dudağın iştirakiyle çıkan bir sestir) 1. of! (sıkıntı veya kederle bir iççekme nidası); 2. dervişlerin âyin sırasında soyledikleri bir sözdür; kurulğan kündö alkañız, tañ atkança <<üf!>> degen folk.: sizde zikir merasimi her gün tertip ediliyordu ve sabaha kadar <> çekiliyordu.

Qarachay-Malqarche – Türkiye Türkchisi Lughiti (Nevruz, 1991)

üf

bir nida, üf, of!

Axir izdelgen sözler:

• maşinist,
• iştet,
• etizlenmek,
• bezek,
• güllənmək,
• cagın,
• çapar,
• kalbay,
• mujassamlanmoq,
• bekem,
• dars,
• vazifa,
• ayalqa,
• kırdat,
• begim,
• maýyp,
• because,
• əsməcə,
• tonsil,
• bekmu,
• İlgi,
• Üf