Çıçhan

Qarachay-Malqarche – Türkiye Türkchisi Lughiti (Nevruz, 1991)

çıçhan

1. Sıçan, altına yapan. 2. Fare, sıçan. Saban ~: tarla faresi, gılıv ~: iri lağım faresi, ~ teşik: fare deliği, ~ kirirge teşik tapmay edi da birgesine takmak tağa edi (as): fare kendi girecek delik bulamıyordu da yanına başkasını çağırıyordu.

Axir izdelgen sözler:

• kayırt,
• ADET,
• bildirişmek,
• pitir,
• aytıg,
• itii,
• zubun,
• suktant,
• nabap,
• cavabdeh,
• yozulmaq,
• suvlanmak,
• pesil,
• Kayt,
• felsefeci,
• yohu,
• gozgamak,
• bamya,
• advancing,
• tabanlamak,
• suvluk,
• Çıçhan