turklehceleri.org

Çor

Türkiye Türkchisi – Tatarche Lughet (Ganiyev, 1998)

çor

и. авыру, чир

Azarbayjan Türkchisining Izahliq Lughiti (Orucovun, 2006)

çor

is.
1. Əsasən pambıqda, bəzən də başqa bitkilərdə xəstəlik. Sahələr çor və pambıqqurduna qarşı bir neçə dəfə dərmanlanmışdır. (Qəzetlərdən).
2. məc. Söyüş, qarğış mənasında. [Hafizə xanım:] Çor xanım, zəhrimar xanım, itil çölə! Ə.Haqverdiyev. [Telli:] Çor, zəhrimar. Gəlirəm, gəlirəm. Ü.Hacıbəyov.

Azarbayjan Türkchisining Sinonimler Lughiti (Çakıroğlu, 2013)

çor

xəstəlik, naxoşluq
{hastalık, rahatsızlık}

Qirghizche – Türkiye Türkchisi Lughiti (Yudahin)

çor

ı. kul ,köle


ıı. 1. katılaşan şiş, ur; kemik üzerindeki lahmi zait; kırılan kemiğin bitişen yerindeki tümsek; nasır; çor taman: nasırlı taban; 2. koşumda yarım küre şeklinde madeni süs; 3. iki şeyin birleşmesinden hasıl olan kalınlık (diyelim, kayışların uçları birleştirilerek dikildiğinde) kuyuşkandığ çoru kuskun kısımlarının birleştiği yerdeki tümsek

Türkmenche Izahliq Lughet (Kyýasowa, 2016)

çor

at. Elde, aýakda gatap galan kir, kirli kesmek. Çor basan aýaklary ýalaňaçdy.

Türkiye Tillar Diwani (TDK)

çor

avret yeri bitişik olan kadın, sarılgan bitki·III, 121, 122


Axir izdelgen sözler: