Çim
Türkiye Türkchisi – Tatarche Lughet (Ganiyev, 1998)
çim
и. 1) чирәм, чирәмлек; 2) таш мүге
ercilasun1991
çim
Türkiye Türkçesi: çim
Azerbaycan Türkçesi: alag otu
Başkurt Türkçesi: siräm
Kazak Türkçesi: şım
Kırgız Türkçesi: çım
Özbek Türkçesi: çim
Tatar Türkçesi: çiräm
Türkmen Türkçesi: gazon çemen
Uygur Türkçesi: çim
Rusça: plevel dörn
Azarbayjan Türkchisining Izahliq Lughiti (Orucovun, 2006)
çim
I. is.
1. Torpağın, kökləri bir-birinə sarışmış sıx ot bitkiləri bitmiş üst qatı, təbəqəsi. // Həmin qatdan kəsilmiş hissə. Uşaqlardan birisi yamacda çim kəsər, qalanları çimləri çılpaq kürəklərinə qalaq-qalaq yığıb sahilə daşıyar, çayın qolunun suyunu o biri tərəfə döndərərdilər. İ.Hüseynov.
2. Üzəri cığ və s. su bitkiləri ilə örtülmüş lehməli su qatı. [Konsul] çim altından baxan qurbağa kimi iri, domba gözlərini qarovulçuya zilləmişdi. P.Makulu.
II. əd. dan.
1. Xalis, qatışığı olmayan və ya çox az olan. Qərənfil xala Camal əmiyə dörd iri fətir uzadaraq: – Bunları tək-tək qoy, çünki çim süddə yoğurmuşam, kiflənə bilər. Ə.Vəliyev.
2. Başdan-başa, büsbütün. Xörək çim yağdır. Bu, ət deyil, çim piydir. – Dəyirmançı baxdı, gördü, bu bir qızdı Allah-taala xoş gündə, xoş saatda yaradıb. Özü də çim qızılın içində. (Nağıl). [Nəcəf və Əliqulu] evə qayıtdıqları zaman hər ikisi çim su içində idi. Q.İlkin.
Azarbayjan Türkchisining Sinonimler Lughiti (Çakıroğlu, 2013)
çim
tamam, sərasər
{bütün, baştanbaşa}
Türkiye Tillar Diwani (TDK)
çim
bir şeyin çiğ veya ya; olmasında obartma istenildiği zaman kullanılan bir edat·I, 338 §çim yig et; çim çig et·I, 338 § çim öl ton; çip ıslak elbise·I, 338
ayrık otu·I, 338