zığır
Qirghizche – Türkiye Türkchisi Lughiti (Yudahin)
zığır
keten, zığır çıçır kon.: aşiri derecede korkumak.
Qarachay-Malqarche – Türkiye Türkchisi Lughiti (Nevruz, 1991)
zığır
çakıl, kum, iri kum. Közüme ~ kirgendi: gözüme kum girdi, ~ taşıv: kum çekme, çakıl çekme, colğa ~ tögülgendi: yola çakıl dökülmüş, ~lı buday: kumlu buğday, taşlı buğday.