zülal
Azarbayjan Türkchisining Izahliq Lughiti (Orucovun, 2006)
zülal
is. [ər.]
1. Saf, sərin, dadlı su (klassik şeirdə adətən təmizlik, saflıq rəmzi kimi işlənmişdir). Şəfayi-vəsl qədrin hicr ilə bimar olandan sor; Zülali-zövq şövqün təşneyi-didar olandan sor. Füzuli. Xurşidim, xavərim, hilalım sənsən; Şəkərim, şərbətim, zülalım sənsən. M.V.Vidadi. Qorxuram soluxa bu gül yanağın; Ey ləbi zülalım, sən ağlayanda. Molla Cümə.
2. biol. kim. Canlı orqanizmlərin ən mühüm tərkib hissəsi olan mürəkkəb üzvi maddə. Qarğıdalı dənində 9-10 faiz zülal və 4-6 faiz yağ vardır.
Pamukkale Azarbayjan Türkchisi - Türkiye Türkchisi (A.D.T.ningki)
zülal
alabümin
Türkmenche Izahliq Lughet (Kyýasowa, 2016)
zülal
[züla:l], syp., k.d. Päk, arassa. Bolma hursant bu çagyma, Dil uzatma zülalyma (“Tulum Hoja”).