zol
Azarbayjan Türkchisining Izahliq Lughiti (Orucovun, 2006)
zol
I.
1. sif. Uzun zolaq şəklində olan, zolaq şəklində kəsilmiş. Zol gön. Zol taxta. // is. Zolaq şəklində kəsilmiş gön, dəri və s. // is. Ağacın gövdəsindən qoparılan zolaqşəkilli qabıq.
2. is. Zolaq. // Şüy çubuq, qayış zərbəsinin dəydiyi yerdə buraxdığı iz. Zolların yerində qan görünməyə başladı. M.S.Ordubadi. • Zol çıxarmaq (çəkmək, qaldırmaq) – şüy çubuq, qayış və s. buna bənzər şeylərlə vurub bədəndə zolaq kimi iz buraxmaq. Ey ariflər, İsfahanda; Bir dəllək var, zol çıxardır. Xəstə Qasım. Nazik çubuq hər dəfə tappıltı ilə [Laçına] dəyəndə, dərisində zol qaldırırdı. M.Hüseyn.
II. zərf
1. dan. Düz, birbaş. Zol getdim şikayətə.
2. Arasıkəsilmədən, həmişə, daima, tez-tez. Zol fikir içindədir. Zol şikayət edir. – [Rüstəm] gördü ki, burada bir cavan pəlvan əyləşibdir. Amma heç kimnən gülüb-danışmır, hey başın salıb aşağı, zol fikirdədir. (Nağıl). [Səfər bəy:] Yaxşı! Yaxşı! Axund, bu Qənbərqulu maşın kimi bir şeydir, bir kərə ki, vintini burdun, daha zol danışacaq. B.Talıblı.
Pamukkale Azarbayjan Türkchisi - Türkiye Türkchisi (A.D.T.ningki)
zol
yol
Özbekche—In'gilische Lughet (Dirks, 2005)
zol
1: (Persian) adept, skillful.
2: (Arabic) the letter /dh/ in the Arabic alphabet.
Türkmenche Izahliq Lughet (Kyýasowa, 2016)
zol
[zo:l] I, at, ser. Zolak. Mälikguly tomusda kümeçilik diýlip atlandyrylýan ýazlagda — derýanyň aýagyndaky zoluň* kepellerinde – suwlary kepän tekiz meýdanlarda, kümäniň gapdalynda asmana bakyp ýatmagy gowy görýär (Gurbanguly Berdimuhamedow, Döwlet guşy, 449 s.). Iki gumuň arasy zoluň ugrudy.
ZOL [zo:l] II, hal. Yzyny üzmän, gaýta-gaýta, öwran-öwran, birsyhly, garşy-garşy, häli-şindi. Zolmen gürläp otyryn, sizem bir zat diýiň.