zilli

Türkiye Türkchisi – Tatarche Lughet (Ganiyev, 1998)

zilli

с. 1) кыңгыраулы; 2) күч. әдәпсез (хатын)

Azarbayjan Türkchisining Izahliq Lughiti (Orucovun, 2006)

zilli

sif. Zil tökülmüş, zil qarışmış, zil ilə örtülü (bax. zil3).

Axir izdelgen sözler:

• kocakarı,
• korozdon,
• inter,
• Bərkidilmək,
• ýöneliş,
• yankı,
• Galip,
• yönekey,
• kırsal,
• biscuit,
• penisilin,
• balkon,
• sırf,
• mürze,
• decadent,
• yağday,
• güllemek,
• irkeklenmek,
• Mamaça,
• ehtişamlı,
• paypiyada,
• zilli