zenzele

Türkmenche Izahliq Lughet (Kyýasowa, 2016)

zenzele

at. 1. Bir näçe sesleriň goşulyşmagyndan dörän güýçli şowhun, güwwüldi; goh-galmagal, gopgun. Uzyn gije olaryň zenzelesi ýatmady-la? 2. k.d. Ýer titremesi, ýer yranmasy. Nägehan bir ýere ýetenlerinde, kybla tarapdan bir tupan peýda boldy. Älem zenzeläge düşdi (“Seýpelmelek – Medhaljemal”).

Axir izdelgen sözler:

• inhabitable,
• dujna,
• kangshimaq,
• həsr,
• evvel,
• chaynamoq,
• teslim,
• saint,
• öksürük,
• ornabermek,
• ıtnap,
• kaskadyor,
• sinel,
• catta,
• nəvə,
• düşekçe,
• kireýçi,
• çər,
• Racon,
• yaralamak,
• Yalaka,
• zenzele