zaye
Azarbayjan Türkchisining Izahliq Lughiti (Orucovun, 2006)
zaye
[ər.] klas. bax. zay. • Zaye etmək (eyləmək) – bax. zay etmək (eləmək) (“zay”da). Vəchindəki bənzər ay olar zaye; Verdilər ömrümü, ay olar zaye. M.P.Vaqif. [Molla İbrahimxəlil:] Mən sizə yaxşılıq etmək fikrindəyəm, siz mənim əməyimi və cəfamı zaye etmək fikrindəsiniz! M.F.Axundzadə. Yıxdın evimi, eylədin övladımı zaye; İş keçdi məhəldən. M.Ə.Sabir. Zaye olmaq – bax. zay olmaq (“zay”da). Hala ki, xəsarət oldu vaqe; Sərmayələrin tamam zaye. Füzuli.
Uyghurche – Türkiye Türkchisi Lughiti (Kurban, 2016)
zaye
a. Kaybolma, yitim, kayıp, kaybedilen bir şey, israf. Zaye qilmaq – Kaybetmek. Waxtni zaye qilidikensiz – Vakiti boşuna kaybediyormuşsunuz.