zakir

Azarbayjan Türkchisining Izahliq Lughiti (Orucovun, 2006)

zakir

is. [ər.] din. Zikr edən (bax. zikr 2-ci mənada). // Keçmişdə təkyələrdə ilahiyyat oxuyan adam. Zakirəm, zikr eylərəm, yəni ki şeyxəm; sufiyəm; Gör nə göyçək ad ilə aləmdə məzkur olmuşam. Nəsimi.

Axir izdelgen sözler:

• stipendiyat,
• abıgıy,
• munda,
• çermik,
• yaktak,
• çeçüüçü,
• kuyumcu,
• dikit,
• çilingər,
• satılık,
• pelsepe,
• qaba,
• rift,
• Nabira,
• buşurmak,
• heň,
• balış,
• təbliğ,
• seçek,
• körümdü,
• sono,
• zakir