yerleşmek
Türkiye Türkchisi – Tiniq Türkche Lughiti (Kuleli, 2013)
yerleşmek
[Köken: Anlam kayması/Anlam genişlemesi] (Göçebeliği bırakmak): Oturmak, Oturaklaşmak
(Sabitlenmek): Yerleşmek,
(Yer kapmak): Orunlaşmak
(Taşınıp yaşamaya başlamak): Konuşlanmak
(Varlığını oturtmak, Varlığını sürdürecek konuma gelmek): Duraklanmak
(Kök salmak): Ornukmak, Gen dağalmak
Türkiye Türkchisi – Tatarche Lughet (Ganiyev, 1998)
yerleşmek
ф. 1) урнашу, килеп урнашу; җирләшү; 2) урнашу (эшкә)
ercilasun1991
yerleşmek
Türkiye Türkçesi: yerleşmek
Azerbaycan Türkçesi: yerläşmäk
Başkurt Türkçesi: ultırıv yirläşiv sügiv
Kazak Türkçesi: jerlesüv
Kırgız Türkçesi: oturuktaşū
Özbek Türkçesi: otràkläşmak cäylaşmàk
Tatar Türkçesi: utıru çügü cirläşü
Türkmen Türkçesi: oturımlı
Uygur Türkçesi: olturak köçman ämäs
Rusça: osedlıy
Axir izdelgen sözler:
- yaşlıg,
- değirmenci,
- duyu,
- Katiyen,
- tutqi,
- öylengen,
- üyügen,
- fiyatlarımak,
- haqiqatlamoq,
- taşocağı,
- flimsy,
- ütük,
- təşkilatçı,
- ölecek,
- ampul,
- Qurimoq,
- Tərcümə,
- feyruz,
- çizecek,
- eleştirmek,
- köftelik,
- yerleşmek